Na drogach zdarzają się przypadki, gdy znaki drogowe i oznaczenia są ze sobą sprzeczne. Powstaje wtedy pytanie: jakich warunków będzie słusznie przestrzegać?
Należy zauważyć, że najczęściej znaki i oznaczenia drogowe po prostu się powielają. W tym przypadku nie ma nawet pytania, co jest priorytetem. Drugim powszechnym przypadkiem na drogach jest dodawanie oznaczeń drogowych do znaku. W tym przypadku również nie ma zbędnych pytań. Ale jest trzecia opcja, gdy znak drogowy i oznaczenia się rozchodzą. Kierowcy są czasami przez to zdezorientowani. Nie potrafią określić, co jest ważniejsze.
Na drogach występują 4 rodzaje elementów:
- Znaki trwałe;
- Znaki tymczasowe;
- Stały znacznik;
- Tymczasowe znaczniki.
Bardzo łatwo odróżnić zarówno znaki tymczasowe, jak i oznaczenia od trwałych: oznaczenia tymczasowe wykonuje się żółtą farbą, a tło znaków tymczasowych również jest żółte. Kolejną cechą znaków tymczasowych jest ich umiejscowienie na przenośnym stojaku.
Jaki jest priorytet?
Aby poprawnie określić priorytet, warto zapoznać się z zasadami ruchu drogowego. W 1 załączniku do przepisów ruchu drogowego w ostatnim akapicie rozdziału 8 mówi się, że w przypadku rozbieżności między znakami tymczasowymi i stałymi, ruch musi odbywać się z zachowaniem warunków znaków tymczasowych.
To samo można powiedzieć o znacznikach. Zasady wskazują, że pierwszeństwo między oznakowaniem trwałym a tymczasowym jest zawsze tymczasowe. Również w załączniku 2 wskazano, że znaki mają pierwszeństwo przed wszelkimi znacznikami.
Priorytetyzacja
W oparciu o powyższe możesz sporządzić następującą listę priorytetów w kolejności malejącej:
- Tymczasowe znaki drogowe;
- Stałe znaki drogowe;
- Tymczasowe oznakowanie dróg;
- Trwałe oznakowanie dróg.
Przykłady
Dla większej asymilacji warto rozważyć najczęstsze przypadki rozbieżności między znakiem a znacznikiem. Przy nieprawidłowo ustalonych priorytetach przez kierowcę funkcjonariusze policji drogowej mogą ustalić karę w postaci grzywny lub pozbawienia praw.
Przypadek 1: wyprzedzanie ze znakiem „zakaz wyprzedzania” (3.20) i przerywane oznaczenia pasów ruchu (1.5)
Ta kombinacja oznacza tylko jedno: wyprzedzanie na odcinku drogi jest zabronione, niezależnie od oznakowania. Ale nieciągłe oznaczenia pozwalają na inne manewry, których znak nie zakazuje. Oznacza to, że na odcinku drogi, na którym są zainstalowane takie oznaczenia i znaki, można skręcić w lewo, zawrócić, kierowca może również zboczyć z nadjeżdżającego pasa, ale wyprzedzanie jest zabronione.
Przypadek 2: wyprzedzanie ze znakiem „Koniec strefy zakazu wyprzedzania” (3.21) i linią ciągłą (1.1)
Biorąc pod uwagę przypadek 1, wydaje się, że w tym przypadku mimo oznaczeń wyprzedzanie jest zabronione. Ale jeśli kierowca wykona taki manewr, policja drogowa natychmiast nałoży grzywnę. A policja drogowa będzie miała rację, ponieważ ten znak oznacza jedynie koniec strefy, w której zabronione jest wyprzedzanie. Ten znak na nic nie pozwala. Linia ciągła oznacza, że wyprzedzanie jest zabronione.
