W ZSRR jedną z najpopularniejszych ciężarówek był ZIL-130. Dużo mówi się w sieci o tym, dlaczego został pomalowany na niebiesko. Był to wówczas najpopularniejszy kolor. Nie oznacza to, że w ZSRR był tylko jeden rodzaj lakieru, ale faktem jest, że podczas montażu pierwszych samochodów dostępna była tylko ta farba, ludzie byli tak przyzwyczajeni do tego koloru, że producenci samochodów postanowili pozostawić ten kolor do dalszego użytku. Dodatkowo twórca tego samochodu nalegał na to.
Dlaczego niebieski kolor był priorytetem w malowaniu tych samych ZIL-130!? To pytanie dręczy teraz wszystkich miłośników radzieckiej technologii. Może ktoś zna odpowiedź na to pytanie, ale postaram się to wytłumaczyć mniej zorientowanym. Istnieje wiele różnych wersji i domysłów, ale nie dowiemy się dokładnego powodu, biorąc pod uwagę historię powstania samochodu i epokę samego Związku Radzieckiego. Jeśli się nad tym zastanowić, to w rzeczywistości było dużo ZILów w innych kolorach, przynajmniej w całym moim życiu widziałem tylko kilka samochodów w innych kolorach, a nie w niebieskim lub niebieskim, jak ktoś lubi. Na przykład strażacy lub pojazdy wojskowe były wyposażone w inny kolor, a nie niebieski. Po przeczytaniu pewnych informacji zidentyfikowałem dla siebie kilka mniej lub bardziej prawdopodobnych wersji tego, dlaczego w końcu większość ZIL-130 była pomalowana na niebiesko.
Historia powstania ciężarówki.
ZIL-130 był jednym z najpopularniejszych samochodów w Związku Radzieckim, który był produkowany do 1994 roku w zakładzie Lichaczowa. Został wyprodukowany w różnych modyfikacjach, ale podstawą była baza ZIL-130. Po przeniesieniu premiery do Ural Automobile Plant, produkcja w tym zakładzie trwała od 1995 do 2014 roku.
ZIL-130 zyskał popularność jako niezawodny i bezpretensjonalny samochód. W rolnictwie, w wojsku, nawet w eksporcie, samochód pokazał się znakomicie, dlatego w tym modelu ZIL zainstalowano prosty 8-cylindrowy silnik z pięciobiegową skrzynią biegów. Kokpit był przestronny i wygodny.
Wersja pierwsza..
Tutaj przyjmę, że w tamtych odległych czasach produkowano dużą ilość niebieskiej farby i nie było gdzie jej pomalować, więc postanowiliśmy pomalować znaną ciężarówkę na ten kolor, wychowując ją, by wyróżniała się z szarej masy sowieckiej samochody. W ZSRR w rzeczywistości było tylko kilka kolorów, w których prawie wszystko zostało namalowane. To rodzaj farby, która trafiła do zakładu Lichaczowa.
W jednej z gazet pojawił się artykuł - syn jednego z pracowników zakładu opowiedział historię, że jego ojciec dał mu kiedyś tajemnicę, że tak powiem, że ta farba była przechowywana w cysternach w zakładzie i nie wiedziało się, co z tym zrobić. Dlatego postanowili pomalować ZIL-130 tą farbą, aby „zużyć” cały duży zapas. W fabrykach malowano nawet sprzęt wojskowy na zielono, co uzyskano przez zmieszanie farb niebieskich i żółtych. Nie wiadomo, w jakim stopniu jest to prawda, ale taką opcję można dopuścić.
Wersja numer dwa..
Zaraz zrobię rezerwację, że bardziej podoba mi się ta opcja, bo moim zdaniem wydaje się bardziej realna. Tak więc wszyscy wiedzą, że kabina była pomalowana na dwa kolory - to jest główny niebieski, a "przód" auta był biały, a raczej grill chłodnicy. I to nie przypadek, że jest taka, jak ją znamy. Chodzi o to, że projektantem ZIL-130 był Sabo Erik Vladimirovich - legenda myśli projektowej tamtych czasów. Uważał, że ta konkretna ciężarówka powinna być właśnie taka - taka jest kolorystyka projektu samego Sabo. Choć należy powiedzieć, że sprzęt techniczny i fizyczny nie należy do Sabo, zaproponował on jedynie projekt kolorystyczny, a kierownictwo zakładu wzięło to pod uwagę wprowadzając go do produkcji.
Są to na pierwszy rzut oka proste i bardzo oryginalne wersje tego, dlaczego ZIL-130 został pomalowany na niebiesko lub jasnoniebiesko.
Którą wersję lubisz najbardziej?
