Niejednoznaczność słów w języku czasami powoduje zamieszanie i nawet ci, którzy używają terminów i nazw, nie zawsze rozumieją ich znaczenie. Takim „złożonym” i wieloznacznym słowem jest np. „potencjalny”.
Potencjał oznacza obecność wszelkich zasobów, wewnętrznych lub żywotnych rezerw i możliwości. Jednak w różnych słownikach można znaleźć różne interpretacje tego terminu.
Na przykład w słowniku Efremovej pojęcie „potencjału” definiuje się jako wielkość charakteryzującą zapas energii ciała znajdującego się w punkcie pola magnetycznego lub elektrycznego. Odnajdziesz tu także figuratywne znaczenie tego słowa, a mianowicie „potencjalny” jako całość wszystkich dostępnych środków i możliwości w dowolnej sferze lub obszarze.
W słowniku Uszakowa podane są również dwie definicje pojęcia „potencjalny”. W pierwszym przypadku mówimy o koncepcji fizycznej, która charakteryzuje ilość energii potencjalnej w określonym punkcie przestrzeni. W drugim – „potencjał” określany jest jako zespół warunków, środków niezbędnych do utrzymania, utrzymania, zachowania czegoś.
Słownik Ożegowa zawiera również trzecią wersję interpretacji „potencjału”. A w tym przypadku oznacza wewnętrzną rezerwę, możliwości człowieka.
W życiu codziennym nie jest możliwe dostrzeżenie potencjału ludzi lub rzeczy, ponieważ wymaga to pewnego oddziaływania na przedmiot lub przedmiot.
Np. kupując żarówkę, zazwyczaj patrzymy na opakowanie, aby dowiedzieć się, jaki potencjał ma jego zawartość, czyli moc, ilość godzin pracy gwarancyjnej itp. Jeśli tylko będziemy trzymać żarówkę w dłoniach, nie dostrzeżemy jej potencjału. Opakowanie nie mówi jednak wszystkiego o możliwościach produktu. W końcu żarówka może eksplodować po upuszczeniu, możesz się o nią zranić. Dotyczy to również potencjału. Warto jednak zauważyć, że żadna z tych właściwości nie może się objawić bez wpływu na obiekt.
Lub na przykład rozważ ziarno. Jaki ma potencjał? Jedno ziarno nie może nikogo nakarmić. Ale jeśli zostanie posadzony w ziemi i zostaną stworzone pewne warunki, to potencjał ziarna widać już w roślinie.
Człowiek praktycznie przez całe życie bada potencjał różnych rzeczy. Jeśli przyjrzysz się małym dzieciom, stanie się wyraźnie widoczne, że przeprowadzają eksperymenty na wszystkim, co wpadnie im w ręce. Mały tester, trochę starszy, zaczyna już rozumieć, że nie da się zamienić wazonu mamy w wiele pięknych fragmentów. I nie dlatego, że nie da się tego zrobić, ale dlatego, że jest to niedopuszczalne.
W okresie dojrzewania człowiek zaczyna doświadczać życia, marzyć. Ale najczęściej zakazy ze strony starszego pokolenia prowadzą do tego, że w okresie dojrzewania potencjał jest ukryty. Tak więc człowiek, jak małe ziarnko, nie rozpozna nawet swojego potencjału, dopóki nie znajdzie się w odpowiednim środowisku.
Podsumowując wszystkie powyższe, potencjał można scharakteryzować jako ukryte zdolności, które ujawniają się pod określonym wpływem na obiekt w wymaganym środowisku.
