W klasyfikacji motoryzacyjnej „2 + 2” oznacza układ z dwoma przednimi siedzeniami (dla kierowcy i pasażera) oraz dwoma małymi tylnymi siedzeniami dla dzieci lub rzadkich współpodróżników.
Samochody z układem „2+2” mają tylko dwa tylne siedzenia, w przeciwieństwie do bardziej popularnego układu z miejscami dla trzech pasażerów. Powodem tego jest niski dach, szerokie nadkola i szeroki tunel środkowy, charakterystyczny dla samochodów sportowych, przez który przechodzi skrzynia biegów, ze względu na silnik z przodu i napęd na tylne koła.
Ten ostatni powód jest najbardziej istotny, ponieważ trzeci pasażer w środku byłby wyjątkowo niewygodny. Brakuje również miejsca na nogi dla pasażerów z tyłu, zwłaszcza jeśli jest to kabriolet, ponieważ z tyłu jest dużo miejsca zarezerwowanego na składanie dachu.
Nie ma oficjalnej definicji układu „2 + 2”, ale ogólnie przyjmuje się, że takie samochody muszą koniecznie mieć tylne siedzenia tylko dla dwóch pasażerów, zamiast dla trzech, i z reguły jest stosunkowo mało miejsca z tyłu nawet dla dwa, bardziej sportowy charakter niż w zwykłych samochodach (a przynajmniej wygląd) i nadwozie typu „coupe” z dwojgiem drzwi.
Wiele kabrioletów, targów i hatchbacków pasuje do tej definicji, ale rzadko są uważane za „2 + 2”. Niektóre samochody były specjalnie reklamowane jako „2 + 2”, zwykle w celu odróżnienia ich od dwumiejscowych otwartych wersji tych samych modeli. Najbardziej znanymi przykładami są klasyczne coupe 2+2 Jaguara typu E, Lotus Elan 2+2, Nissan 300ZX 2+2, Chevrolet Monza 2+2, Mustang 2+2 z lat 1965-66 i niektóre modele Pontiac.